Heffing op ruimtelijk rendement verlamt investeerders en particulieren
Onnodige risico’s en onduidelijkheid nefast voor betaalbaar wonen
Tegen 2030 zal het aantal gezinnen gestaag toegenomen zijn, steden en gemeenten bereiden zich daar momenteel op voor. Sterke groeiers zoals Antwerpen, Gent, Mechelen, Aalst, Hasselt, Roeselare en Sint-Niklaas zetten al langer in op meer verdichtingsprojecten en stadsvernieuwing. Via het instrumentendecreet worden aanzienlijke heffingen ingevoerd op de vermoede meerwaarde wanneer de overheid een hogere dichtheid, meer bouwlagen of een verhoging van bouwhoogte of -diepte toestaat. Toch heerst er heel wat onduidelijkheid over hoe die meerwaarde ingeschat en gerealiseerd zal worden. Het gaat om een Vlaamse heffing die de gemeenten moeten toepassen en die 25 tot 50% kan bedragen op de vermoede meerwaarde. Bij een vermoede meerwaarde boven de 250.000 euro bedraagt die sowieso 50%. Deze heffing gaat veel verder dan een heffing op de meerwaarde bij een bestemmingswijziging. De heffing geldt ook wanneer de overheid een hogere dichtheid, extra bouwlagen of bouwhoogte en -diepte toestaat. De onzekerheid bij particuliere eigenaars en onnodige risico’s die potentiële investeerders moeten nemen, zorgen ervoor dat verdichtingsprojecten worden afgeremd. Daardoor komt betaalbaar wonen nog meer in het gedrang. “Aangezien de Vlaamse regering met deze hervorming van de Codex Ruimtelijke Ordening verdichting net wil aanzwengelen, doet zij er goed aan deze heffing opnieuw onder de loep te nemen”, besluit Marc Dillen, directeur-generaal van VCB.
